a spotless mind

Afgelopen maandag, toen het meer zomer was dan herfst, gingen Rianneke, Hasse en ik op pad om te geocachen. Perfect weer voor een dagje buiten in het bos

De vorige keer waren we halverwege gestrand tijdens een superleuke cache. Die moest zeker nog afgemaakt worden. Het was een vrij lange route en we hadden er ons een beetje op verkeken. Hasse is pas vijf natuurlijk. Ze loopt flinke afstanden voor haar leeftijd, maar het gaat allemaal nog niet zo snel. En als je een fout maakt tijdens het puzzelen, kom je al snel tijd te kort. Hasse vond het schatzoeken best leuk, maar op het laatst waren het vooral Rianneke en ik die ons vastbeten in het vinden van de schat. En zaten we Hasse op te jagen om door te lopen.

Dat is natuurlijk niet de bedoeling van geocachen met kinderen en daarom gingen we hem maandag op ons gemak afmaken. Het bos lag bovendien vol met mooie herfstbladeren, om mee te gooien en om mee naar huis te nemen. Dus ook Hasse had er zin in. Ze liep zingend door de stapels bladeren: "Herfst, herfst, wat heb je te koop?" Met het vooruitzicht dat ze iets moois mocht uitzoeken als we de schat gevonden hadden, zocht ze bovendien actief mee naar de aanwijzingen. Na anderhalf uur konden we dan ook tevreden picknicken in het bos, terwijl Hasse met haar zojuist gevonden rose stift het blaadje met de aanwijzingen voltekende.

a spotless mind, a spotless rose, a spotlight on the ground, a spotlight on the ground shines.